Przejdź do głównej zawartości

"Dajcie mi jednego z was" Jacek Getner

Wydawnictwo: Najlepszy Seler
Wydanie: 2005
Oprawa: miękka
Ilość stron: 164
ISBN: 83-922060-1-0





Bez zła nie byłoby dobra, bo nie potrafilibyśmy go dostrzec, podobnie jak nie umielibyśmy odróżnić dnia, gdyby nie było nocy. Zło jest wstrętne, gdy nas dotyczy, ale pociągające jako motor wielu działań, akcji. Zło. Jak je zdefiniować? Filozofowie mówią, że jest to to, co przeciwstawiamy dobru. Zło moralne - to zło wyrządzone przez człowieka, krzywda, którą wyrządza innym istnieniom. Istnieje też zło inne - nieszczęścia ze strony losu, bez winny drugiego człowieka, takie jak choroby, śmierć, ból, kalectwo. Obie kategorie zła od samego początku były bardzo popularne w literaturze. I filozofia, i literatura stawiła pytanie: dlaczego człowiek popełnia zło? Ponieważ jest to przynależne jego naturze, ponieważ nie jest istotą doskonałą - tak podejrzewają filozofowie. Pisarze z reguły nie dają jednoznacznej odpowiedzi. Częściej pozostawiają ją czytelnikowi.

Mahatma Gandhi twierdził, że "dobro i zło muszą istnieć koło siebie, a człowiek musi dokonać wyboru". W swoje książce Jacek Getner też stawia bohaterów przed pewnym wyborem.
"Witam panów w podziemnym królestwie sprawiedliwości, gdzie, jako jedni z nielicznych, będziecie mogli uczestniczyć za życia w czymś w rodzaju Sądu Ostatecznego. Zwycięzca wygra wycieczkę na lepszy światów, przegrani wrócą do ziemskiego piekła". [str.34] 
Czterech mężczyzn znalazło się w zamkniętym pomieszczeniu, bez możliwości wyjścia. Żaden z nich nie znał się wcześniej, każdy z nich wykonywał również odmienną profesję. Wydaje się, że są w tym miejscu zupełnie przypadkowo. Wszystko się weryfikuje, gdy nagle z głosików usłyszą Głos. 
„Każdy z was wyrządził mi kiedyś krzywdę, która spowodowała, że staczałem się coraz niżej, po równi pochyłej życia. Na pewno mnie nie pamiętacie, bo taką sama krzywdę wyrządziliście dziesiątkom, a może nawet setkom innych, niewinnych ludzi. (…) Karą za to, co zrobiliście, będzie śmierć. (…) Jednak być może nie zasługujecie wszyscy na ten wyrok, a jedynie suma waszych win wymaga takiej kary. (…) Dlatego nie zabiję każdego z was, lecz tylko jednego. Pozostałym dam szansę poprawy.(...) To nie ja wybiorę, lecz wy sami. Trzech wybierze spośród siebie czwartego. Będziecie głosować. Możecie być tylko za.”[str.38] 

Poznajemy więc Kaprala, Szczęściarza, Przystojniaka i Proroka. Co jednak zrobili, że znaleźli się razem w jednym miejscu? Kim jest owy Głos? Dlaczego pragnie zemsty? Każdy z mężczyzn opowiada historię swojego z życia, dokonuje tym samym rachunku sumienia za wyrządzone krzywy. Okazuje się, że mają wiele ze sobą wspólnego. "Tu spotkały się cztery najgroźniejsze żywioły współczesnego świata, których się bał i nienawidził. Bogactwo, które nie liczy się z niczym. Brak moralności, który niszczy uczucia. Fałszywa wiara, która mami zbawieniem. Bezrozumna siła, która używana najpierw nawet w najszlachetniejszych intencjach, z czasem może przekształcić się wyłącznie w destrukcję."[s. 161]


Zaskoczyła mnie pozytywnie ta powieść. Jestem pod wrażeniem pomysłu autora, może nie tak oryginalnego - bo takie motywy pojawiały się, szczególnie w filmach - ale przełożonego na polskie warunki. Czyta się szybko, fabuła wciąga, a zakończenie też nie jest przewidywalne. Poza jednym mankamentem - ogromna ilość literówek, błędów ortograficznych i interpunkcyjnych - to pozycja jak najbardziej godna uwagi. Błędy wprawdzie trochę irytują,  jednak  akurat to można poprawić, a biorąc pod uwagę całokształt, to z czystym sumieniem - polecam. 



Za egzemplarz recenzencki dziękuję Autorowi.

Komentarze

  1. Nie czytałam tej książki, ale ostatnio często widzę pozytywne recenzje. Jeśli zdarzy mi się okazja do przeczytania to sięgnę po "Dajcie mi jednego z was".

    OdpowiedzUsuń
  2. jeszcze dzisiaj zaczynam lekturę tej książki i mam nadzieję, że się nie zawiodę ;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Przeczytałam i niedługo u mnie recenzja, podobała mi się ta książka, co mnie zaskoczyło, ale bardzo pozytywnie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Chyba wszystkie recenzje, na które się natknęłam były pozytywne, Tobie książka też się podobała, więc coś w niej musi być :) Szkoda, że tyle błędów jest, ale w sumie to można poprawić, a skoro fabuła jest interesująca to chętnie przeczytam. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Czytałam już kilka opinii na temat tej książki i jakoś nie czuję, że przypadłaby mi do gustu.

    OdpowiedzUsuń
  6. Mam tę pozycję i za pewne już niedługo wezmę się za jej czytanie, co prawda zniechęca mnie ta kiepska korekta, ale skoro pomysł na fabułę sprawdza się i jest dopracowany, to liczę na interesującą lekturę.

    OdpowiedzUsuń
  7. Dużo słyszałam o tej książce, chętnie bym po nią sięgnęła. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  8. Szukam dobrych przerywników pomiędzy klasyką a przytłaczającą literaturą szpitalno - obozową. Co prawda nie przepadam za thilerem, ale opis i fragmenty wciągnęły mnie i zaintrygowały.

    OdpowiedzUsuń
  9. ta książka stoi na mojej półce i cierpliwie czeka na swoją kolej :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie