Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z sierpień, 2014

Dzień Bloga 2014

Drodzy Blogerzy! Z okazji Dnia Bloga życzę Wszystkim  inspiracji,   inwencji twórczej,  polotu  i CZASU na pisanie .  Bo u mnie czasu aktualnie brak :(

„Zagadki przeszłości” Kate Atkinson

Wydawnictwo: Czarna Owca data wydania: 13.08.2014r. tytuł oryginału: Case Histories tłumaczenie: Paweł Laskowicz oprawa: miękka liczba stron: 366 Nie za bardzo lubię kryminały, nie jest to mój ulubiony gatunek, choć - paradoksalnie - przeczytałam ich dość sporo. Traktuję je raczej jako przerywnik między innym pozycjami. Gdyż, tak naprawdę, sens wszystkich kryminałów można sprowadzić do jednego pytania: kto zabił? (ewentualnie, kto co ukradł?). Literatura - moim zdaniem - powinna stawiać nieco ambitniejsze pytania, niż schematyczna akcja w stylu kryminalnych zagadek Miami, Las Vegas, bądź tropienie śladów zbrodni przez błyskotliwych detektywów, takich jak: Patrik Hedström, Eberhard Mock czy ojciec Mateusz (no jedynie Sherlock Holmes jest wyjątkiem). Dlatego nie miałam też zbyt wielkich oczekiwań, co do książki brytyjskiej autorki, de facto bardzo cenionej przez krytykę, jako „autorki najlepszych kryminałów ostatnich czasów”. Jednak w trakcie czytania okazało się, że Zaga

„Starcie królów” George R.R. Martin

Wydawnictwo: Zysk i S-ka wydanie: 2012 tytuł oryginału: A Clash of Kings tłumaczenie: Michał Jakuszewski oprawa: miękka liczba stron: 1022 Po Grze o tron przyszła kolej na Stracie królów . Pan Martin urzekł mnie na tyle, że pochłonęłam II tom sagi Pieśni lodu i ognia . „Ogon komety przecinał blask jutrzenki niczym czerwona szrama krwawiąca ponad turniami Smoczej Skały, rana zadana różowopurpurowemu niebu”. [str.7] To zdanie wprowadza nas w fabułę II części sagi . Kometa na niebie nie jest zjawiskiem codziennym, dlatego może coś wróżyć. Jedni mówią, że czerwona kometa jest zwiastunem nowej ery, wysłannikiem bogów; drudzy, że to znak, gwiazda bitewna, która zapowiada przypływ, a razem z nim wojnę, krwawią i ognistą; jeszcze inni widzą w niej odradzające się smoki. I tak naprawdę, to każda ze stron ma trochę racji, a interpretacja jest na swój sposób prawdziwa. Westeros, po śmierci króla Roberta, nie było już zjednoczonym królestwem. Na tronie zasiadł Joffrey - owoc ka

„Szept cyprysów” Yvette Menessis Corporon

Wydawnictwo: Rebis data wydania: 29.07.2014r. tytuł oryginału: When The Cypress Whispers tłumaczenie: Agnieszka Jacewicz oprawa: zintegrowana liczba stron: 352 „...kiedy nie wiemy, jaką ścieżkę wybrać, czujemy się bezsilni i zagubieni. Wtedy wystarczy się zatrzymać i posłuchać. Często coś, co może nas ocalić, jest tuż-tuż, i tylko czeka, aż to odkryjemy. Szept cyprysów zawsze unosi się z wiatrem, wystarczy się wsłuchać”. [str.256] Te słowa wypowiada babcia głównej bohaterki. Babcia Evangelia, jajá, mieszka na maleńkiej wysepce Erikusie, leżącej 13 kilometrów na północ od Korfu.  Wyspy Jońskie często nazywa się "Siedmioma Wyspami", choć w rzeczywistości jest to grupa, którą tworzy kilka większych wysp i mniejsze wysepki, między innymi właśnie Erikusa. Na tej wysepce czas płynie inaczej, można powiedzieć, że się zatrzymał. Ludzie nigdzie się nie spieszą, żyją w życzliwych sąsiedzkich stosunkach, a życie codzienne nierozerwalnie przepełnione jest tradycją.

„Chłopak z Warszawy” Andrzej Borowiec

Wydawnictwo: Rebis data wydania: 29 lipca 2014r. tytuł oryginału: Warsaw Boy tłumaczenie: Klaudia Stefaniak, Jacek Środa oprawa: twarda z obwolutą  ilość stron: 432 Pomysł na książkę narodził się już pod koniec roku 1944, kiedy to autor, leżał ranny w szpitalu obozowym dla jeńców wojennych w Niemczech. Oprócz własnych przeżyć - 16-letni Andrzej - spisywał też wywiady z innymi ludźmi, rannymi w Powstaniu Warszawskim. Jednak ostateczny kształt jego wspomnieniom, dopiero po 70 latach, pomógł mu nadać wieloletni przyjaciel i współpracownik brytyjskiego "Observera" - Colin Smith. Andrzej Borowiec po wojnie pracował jako korespondent dla największych międzynarodowych agencji prasowych. Obaj pisarze, mieszkający obecnie na Cyprze, poznali się w lat 70. ubiegłego wieku podczas wojny libańskiej. Do tematu wspomnień z II wojny powrócili jednak dopiero 4o lat później, gdy Borowiec zwrócił się do Smith'a z prośbą o zdegradowanie autobiograficznej powieści, którą napisa