Przejdź do głównej zawartości

Top 10: bohaterowie książkowi, z którymi chcielibyśmy się zaprzyjaźnić

Dziś przyszła pora na akcję u Klaudyny TOP 10.

Dziesięciu bohaterów książkowych, z którymi chcielibyśmy się zaprzyjaźnić!  Ja potraktuję trochę szerzej: bohaterowie, z którymi chcielibyśmy się zaprzyjaźnić, ale przede wszystkim ci, co mnie zawsze fascynowali, choć niekoniecznie mieli nieskazitelne charaktery.   
 
 

Aleksander Domogarov 
Bohun z Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza

Bohun - Kozak, gwałtowny i nieokrzesany. Postać z krwi i kości. Jak kocha to szaleje, jak nienawidzi to zabija. Namiętny, godny pożądania, kwintesencja męskości. A cukierkowaty Skrzetuski niech się schowa. I fakt, że mój zachwyt spotęgowała rola Aleksandera Domogarova z ekranizacji powieści.




Barbara Niechcic z Nocy i dni Marii Dąbrowskiej

Barbara - kobieta interesująca i irytująca. Jest egzaltowana, kapryśna, gwałtowna; histeryczka i egoistka, ale z jakim urokiem. Ukształtowana przez romantyczne schematy rzucona w pozytywistyczny życiorys. Jednak potrafi się dostosować i zmienić (a raczej stłumić w sobie) pewne cechy charakteru.





 d'Artagnan  z Trzech muszkieterów Aleksandra Dumasa

d'Artagnan dołącza do Atosa, Portosa i Aramisa - doświadczonych muszkieterów w służbie królewskiej. Szybko znajduje w nich uznanie, dorównuje im męstwem bitewnym i ogładą towarzyską. Przyjaźń, poświęcenie, odwaga - takie połączenie cech jest dziś trudno spotykane.








Scarlett O'Hara – bohaterka powieści Przeminęło z wiatrem Margaret Mitchell

Scarlett = duma, upór, energia i kokieteryjność. Nie interesuje ją wojna, nie interesuje jej polityka, ale to właśnie one wywrą niezatarte piętno na jej życiu... Kobieta, która z determinacją dąży do celu, która potrafi ścisnąć się w pasie do czterdziestu dwóch cali (nie pamiętam ile dokładnie ich było), kobieta, która potrafi uszyć sobie suknię z dwóch zasłon, kobieta, która żyje chwila obecną, a o problemach myśli juro  :)    


Doktor Woland z Mistrza i MałgorzatyBułhakowa

Woland - jak się okazuje "szef" od spraw zła,  nie jest taki zły. Można nawet podejrzewać, że działa w imieniu dobra: przecież okazuje się dobroczyńcą Małgorzaty, przecież ocali rękopis o historii Chrystusa. W świecie totalnego zła Woland wydaje się  niemal dobry, bo mądrość i inteligencję przypisywano szatanowi nie raz. W dodatku Woland realizuje starą dewizę wypowiedzianą jeszcze przez Goethego, włożoną w szatańskie usta: "jam cząstką tej siły, która wiecznie zła pragnąć, wieczne czyni dobro".




Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery 

Ania to osóbka o nieprzeciętnym temperamencie, wybujałej fantazji i wielkiej wrażliwości. Jej obecność wywróciła życie mieszkańców Avonlea do góry nogami, a Zielone Wzgórze nigdy już nie było takie jak dawniej. Bujna wyobraźnia pozwalała jej przetrwać trudne chwile. "Otchłań rozpaczy”, roztargnienie, popadanie w zadumę, niefortunne pomyłki i te RUDE włosy - jakże jest to mi bliskie. 



Ignacy Rzecki z Lalki Bolesława Prusa



Zagorzały Bonapartysta - a to już jest temat na długie rozmowy, ponieważ podzielam jego pasję. Poza tym ten starszy pan jest  niezwykle sumienny, uczciwy, a w stosunku do klientów,  uprzedzająco grzeczny. Uwielbiam takie postacie!



Grek Zorba Nikosa Kazantzakisa

 
Kolejny staruszek, ale za to jaki! Młody duchem mężczyzna. Z jednej strony to hulajdusza, dla którego ważne są tylko kobiety, wino i śpiew.  Z drugiej natomiast to prosty i niezwykle wrażliwy człowiek, potrafiący zachwycać się pięknem przyrody, a swoje wewnętrzne troski i cierpienia ukrywa radując się życiem. Człowiek mający własną i niepowtarzalną filozofię życia: "postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili". 




Zofia Amundsen ze Świata Zofii

 

To, co zwykle 15-letnia Zofia  uważała za nieistotne, od tej chwili zaczęło odgrywać istotną rolę w jej życiu. Pewien tajemniczy filozof rozpoczyna z nią korespondencję stawiając pytania o sens życia, prawdę, istnienie Boga, sposób powstania świata. Bardzo lubię takie "pogaduchy" filozoficzne, dlatego miałybyśmy o czym rozmawiać. 







Mikołajek - główny bohater serii książek dla dzieci, napisanych przez René Goscinny'ego

Mikołajek idealny kandydat do szkoły na lekcje wychowawcze na temat spędzania wolnego czasu. Gra w kulki, zbiera kapsle, kopie piłkę z kolegami. I nigdy przy tym się nie nudzi! Nie potrzebny mu komputer, PlayStation, internet. A jedyny wulgaryzm to: "kurczę blade!", przy tym uroczy i prawdziwy. 


Komentarze

  1. Poza Światem Zofii - nieznanym mi mogłabym się też spotkać z twoimi ulubionymi bohaterami. Zaskoczyłaś mnie swoimi propozycjami. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo interesujące zestawienie - dużo klasyki, wielkich nazwisk. Również chętnie zapoznałabym się z Twoimi typami, choć nie wszystkie kojarzę :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Zaskoczyło mnie to zestawienie. Jak już pisała Futbolowa dużo klasyki i wielkich nazwisk, a to dość nietypowe. Miło wiedzieć, że w tych czasach ktoś jeszcze sięga po takie lektury :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Klasyka to podstawa :) A zaskoczenie mam nadzieję, że pozytywne ? ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Pozytywne jak najbardziej. Ja myślałam, że będą to raczej postacie z książek kryminalno-historycznych :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Kryminały i historyczne to tylko przerywnik między klasyką a pozycjami o malarstwie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie