Przejdź do głównej zawartości

"Czas tajemnic" Marcel Pagnol

Wydawnictwo: Esprit
wydanie: 2011
okładka: broszurowa
format: 130x200 mm 
liczba stron: 352


Zapraszam dziś w podroż do pewnego ciepłego, słonecznego miejsca. Tam, gdzie cykają nieprzytomnie świerszcze, a wielki rudy myszołów kołuje w górze, pyszniąc się w swej chwale. Tam, gdzie pod stopami czuć suche, letnie trawy, gdzie skaczą czerwone i niebieskie pasikoniki. Tam, gdzie pola winorośli, gryki i ciecierzycy łączą się z linią nieba. Tam, gdzie wszytko przesiąknięte jest zapachem tymianku i lawendy. Czujecie? To Prowansja oczywiście - gorące południe Francji. 

Dzieciństwo naszego bohatera-Marcela płynie tu spokojnie, leniwie i beztrosko. Czas mija na zabawach, polowaniach, pomaganiu rodzicom. Jednak powoli wkracza on w okres dorastania i zaczyna się zastanawiać nad różnicami między chłopcami a dziewczynkami. Marcel uważa, że dziewczyny są "fałszywym krokiem natury, wynikiem błędu powstałego podczas tworzenia chłopca." Dlatego czerwienią się bez powodu, śmieją z niczego, płaczą jeszcze z mniejszej przyczyny, drapią wszystkich z komplementy. Poza tym nie potrafią gwizdać ani pluć, spadają z drzew, na dodatek wymyślają kłamstwa i po kryjomu robią różne sztuczki przed lustrem. 

Co innego chłopcy! Oni to nigdy się nie czerwienią, nie śmieją bez powodu, potrafią chodzić po drzewach i umiejętnie z nich spadać, a przede wszystkim nigdy nie pokazują, że płaczą. Jak się wkrótce okaże, życie zweryfikuje jego wyobrażenia. A zmieniło się to, tego pamiętnego dnia, kiedy Marcel ujrzał Izabellę -"nadzwyczajną istotę." Mała lśniące, czarne loki, na których nosiła wianek z maków, ubrana była w niebieską sukienkę. Jednym spojrzeniem i tonem głosu zdobyła serce Marcela. Chłopiec zaczyna zaniedbywać przyjaciela-Lili, nie ma już czasu na wspólne wypady. Rodzice też nie są zachwyceni nową znajomą. Marcel przeżywa rozterki i dylematy, targany jest wyrzutami sumienia. Izabella fascynuje go z dnia na dzień i wyzwala w chłopcu takie stany i emocje, których się nie spodziewał. Zrusza się i płacze rzewnymi łzami, kiedy Izabella czyta mu "Dziewczynkę z zapałkami". To jednak fascynujące i beztroskie lato ma się ku końcowi...

Pojawiają się pewne przeszkody, poza tym rozpoczyna się czas nauki, nowa szkoła. Marcel będzie musiał się z tym zmierzyć. Czy podoła?
"Czas tajemnic" to cudowny powrót w krainę dzieciństwa. Pagnol pisze z perspektywy czasu "wtedy wydało mi się...", robi z humorem i charakterystyczną lekkością, przenosi czytelnika do słonecznych rejonów południa Francji. Kojąco, swojsko, uroczo... Można dotknąć gałązki oliwki, usłyszeć cykanie świerszcza, dostrzec czerwono-niebieską tęczę pasikoników, pochodzić po suchej trawie, chwycić smagające twarz promienie słońca. Choć za oknem -17 stopni, ja nadal czuję zapach tymianku i lawendy. Odpływam...



Za egzemplarz recenzencki bardzo dziękuję Wydawnictwu Esprit


Komentarze

  1. Potrzebuję ostatnio takich ciepłych, pokrzepiających książek. Rozejrzę się za nią. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Obie książki Pana Pagnola mam w planach i już nie mogę się doczekać:)
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  3. Wspaniały klimat książki przedstawiony w recenzji zachęcił mnie do poszukania tej lektury :) Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Do tej pory jestem oczarowana lekturą:)
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  5. biorąc pod uwagę pluchę za oknem i nieustępujący od paru dni mróz, to z wielką przyjemnością zanurzyłabym się w świecie pana Pagnol'a.

    OdpowiedzUsuń
  6. Mówisz podróż do Prowansji? Oczywiście ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Pagnol to kolejny pisarz, którego poznaję dzięki blogowym recenzjom, a którego książki chciałabym poczytać.

    OdpowiedzUsuń
  8. Czytałam same dobre recenzje, marzę o Prowansji, kocham lawendę, uwielbiam wspomnienia, więc dlaczego jeszcze tej książki nie mam?:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie