Przejdź do głównej zawartości

„Bratki” Eoin Colfer


Wydawnictwo: Znak
data wydania: 12 stycznia 2015
tytuł oryginału: The Legend of Spud Murphy, The Legend of Captain Crow's Teeth, The Legend of the Worst Boy in the World
tłumaczenie: Katarzyna Szczepańska-Kowalczuk
oprawa: twarda
liczba stron: 320







„Mikołajek”, „Jaśki”, a teraz „Bratki”. Oto kolejna książka adresowana do młodych czytelników, wydana przez Znak emotikon. Jestem wielką fanką przygód Mikołajka i Jaśków, dlatego „Bratki” chętnie przygarnęłam na swoją półkę. Już pierwsze zdania tej książki sprawiają, że z pewnością będzie to przyjemna lektura. „Nasza rodzina spędza każde wakacje nad morzem w przyczepie kempingowej. Gnieciemy się wtedy w sypialence wielkości samochodowego bagażnika. Śpimy przy otwartych oknach. Jeżeli macie braci, to zgadnijcie dlaczego”. Już mi powiało przygodą i wakacjami marzeń - morze, przyczepa kempingowa, śpiwory, daleko od środków masowego przekazu, tylko łódka, piankowe kombinezony do pływania, domek na drzewie oraz wędki i oczywiście rodzinka w komplecie. Mama, tato i ich 5 urwisów. 

Tym razem jesteśmy w Irlandii. Narratorem jest jeden z braci, Will, „przemiły chłopiec i prawdziwa podpora każdego zespołu”. I rzeczywiście jest przemiłe uroczy. Opowiada o swoich czterech braciach, rodzinie, szkole, wakacyjnych przygodach i o tym, jak przekonał się do czytania książek. Jak nie trudno się domyślić w tak licznej rodzinie niejednokrotnie dochodzi do różnych strać.

Bratki” podzielone są na trzy części: Legendę o Zębach Kapitana Kruka, Legendę o Matyldzie Bulwie oraz Legendę o najgorszym chłopcu na świecie. W każdej części odkryjemy historię, która na początku wydaje się bardzo tajemnicza, ale potem staje się pretekstem do „przemycenia” zwyczajnych problemów chłopców. Bowiem każdy dziesięciolatek czeka na pierwszą dyskotekę klasową, pragnie być lubianym przez rówieśników lub chce być zauważonym. Natomiast naukę, jak i czytania książek traktuje jako najgorszą karę w życiu.

Uwielbiam takie prorodzinne książki, gdzie nie ma żadnych odchyleń, dziwnej ideologii, a liczy się jedynie bycie razem. Co z tego, że czasem sypialna wygląda jak po przejściu huraganu, co z tego, że wiecznie ktoś na kogoś skarży bądź marudzi. Tutak każdy ma swój charakterek, swoje zwyczaje, upodobania, lęki i słabości. Bracia przyparci do muru potrafią się trzymać razem, ale i rodzice potrafią przewidzieć psoty synów, i wymyślić odpowiednio wychowawczą karę. Poza tym książka napisana jest prostym i zrozumiałym językiem, z dużą dawką humoru. A to z pewnością wciągnie młodego czytelnika do przeżywa podobnych przygód jak bracia. Polecam!


 Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu  Znak
wyzwanie czytelnicze 2015 -ma jedno słowo w tytule

Komentarze

  1. Wspaniała opowieść, pełna komicznych przygód:) Czyta się szybko i przyjemnie...a z 5 niesfornych braci wprost nie sposób się nudzić:) polecam "Bratki" dla młodszych i starszych czytelników!

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja również polecam bratki, nie zawiodłam się na autorze, fajnie wydana z ilustracjami, prosto napisana, czyta się cudownie i bawi do łez!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie