Przejdź do głównej zawartości

„Krzyk do nieba” Mons Kallentoft


Wydawnictwo: Rebis
data wydania: 11 luty 2020 r.
tytuł oryginału:  Himmelskriket
tłumaczenie: Natalia Kołaczek  
oprawa: całopapierowa 
liczba stron: 320


Bardzo lubię książki Monsa Kallentofta. Tworzy on cykle kryminałów inspirowanych porami roku, żywiołami, zmysłami. „Krzyk do nieba” to dwunasta powieść o komisarz Malin Fors i trzecia z cyklu poświęconego zmysłom („Zapach diabła”, „Pocałunek kata”). Mons Kallentoft umiejętnie posługuje się metaforami i obrazami poetyckimi. Pięknie i efektownie pisze o codziennych tragediach, o rozterkach duszy. Cała narracja jest prowadzona w czasie teraźniejszym, co sprawia, że czytelnik bardziej identyfikuje się z postaciami. Przez to jesteśmy włączeni w tempo pościgu, w wyścig z czasem, tu i teraz przenikamy do myśli bohaterów. Lubię Kallentofta właśnie za sposób ujęcia tematu. W natłoku pojawiających się kryminałów, gdzie autorzy prześcigają się w okrucieństwach, Mons Kallentoft wydaje się bardzo subtelny. 

W mieście Linkopinng w przerażających okolicznościach na parkingu zostaje znaleziony martwy kilkuletni chłopiec. Pozostał w nagrzanym samochodzie na parę godzin. Kiedy na miejsce dociera komisarz Malin Fors, jego matka siedzi pod drzewem, trzymając synka w objęciach. Wszystko wskazuje na to, że zapomniała o chłopcu śpiącym w samochodzie. Kobieta przeszła niedawno załamanie nerwowe i nie może polegać na swoich zmysłach ani pamięci. Śledztwo szybko zostaje zamknięte, bo wszystko wskazuje na zaniedbanie rodzicielskie i nieszczęśliwy wypadek. 

Tutaj autor porusza bardzo ważną kwestię społeczną - skutki hejtu w Internecie. Jak można się domyślić, na matkę dziecka spadł ogrom potępiających komentarzy. Anonimowi użytkownicy bardzo szybko ocenili matkę i wyzywali od najgorszych, grożąc jej śmiercią. Łatwo i szybko społeczeństwo wydało wyrok, zanim tak naprawdę sprawa się zakończyła. Dwa miesiące później dochodzi do morderstwa, a na jaw wychodzą fakty, które rzucają nowe światło na sprawę chłopca pozostawionego w samochodzie. I jak się okazuje fala hejtu wylanego na matkę była bezzasadna. 

Kolejny problem poruszany przez Monsa Kallentofta to relacje rodzicielskie. Ukazane tu są zarówno zdrowe wspierające więzi, jak i patologiczne oraz obsesyjne. Mamy tu przykład toksycznej miłości matki do syna. Bardzo łatwo można przekroczyć granicę, łamiąc prawo, niszcząc innych ludzi, po to, aby ocalić rodzinę. 

„Krzyk do nieba” to zatem powieść bardziej obyczajowa niż kryminalna. Akcja nie pędzi tutaj do przodu. I choć zakończenie można przewidzieć, to nie samo rozwiązanie było tu istotne. Po przeczytaniu, czytelnik zostaje z refleksją na temat społecznych problemów. Natomiast główna bohaterka - Malin wyciszyła swoje emocje, chyba uporała się z demonami z przeszłości i próbuje wrócić do normalnego życia. Ciekawa jestem czwartego tomu z cyklu, w jaki sposób Mons wykreuje postać pani komisarz.  


Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Rebis za co bardzo dziękuję.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie