Przejdź do głównej zawartości

„Pepe i spółka znowu na tropie” Jean Philippe Arrou-Vignod


Wydawnictwo: Znak Emotikon
data wydania: 6 października 2014
tłumaczenie: Magdalena Talar
tytuł oryginału: Enquete au college. Integrale 2
oprawa: twarda
liczba stron: 360






Książki o przygody Mikołajka oraz „Jaśki” zajmują sporo miejsca na moim „młodzieżowym” regale. Przede wszystkim ze względu na wielką sympatię do tych chłopców, ale i też przez solidne wydania. Książki mają twardą okładkę, są bogato ilustrowane, a rysunki świetnie uzupełniają fabułę, co jest dość istotne w odbiorze lektury przez młode pokolenie. Cztery lata temu miałam okazję przeczytać o przygodach „Jaśków”. Potem pojawiała się kolejna książka tego autora o perypetiach Pepe. „Pepe i spółka znowu na tropie” to druga część losów małego geniusza i jego przyjaciół. To teraz może nieco o bohaterach. 

Pepe, czyli Pierre-Paul Louis de Culbert, zwany czasami Pepe Kulką chodzi do francuskiej szkoły. Wyróżnia się wśród rówieśników niskim wzrostem i puszystą sylwetką, ale przede wszystkim swoją genialną inteligencją. Uważa się przy tym za najmądrzejszego chłopca chodzącego po tej planecie, do tego stopnia, że marzy mu się umieszczenie swojego pomnika na szkolnym dziedzińcu. Poza tym nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Często zamyka się w swoim laboratorium, gdzie próbuje testować swoje wynalazki. Matylda i Remi to chyba jedyni rówieśnicy, którzy z jednej strony podziwiają wielkość jego geniuszu, a z drugiej mają ochotę sprać go na kwaśne jabłko, gdyż wynalazki, które próbuje opatentować Pepe zawsze pakują całą trójkę w tarapaty. Jednak mimo tego, że przyjaciele wciąż się kłócą, uwielbiają spędzać ze sobą czas. Dlatego, gdy rozpoczęły się wakacje, Pepe od razu zaproponował wyprawę w celu poszukiwania skarbu na terenie Francji. Przemierzanie Francji na motorowerach... Przygoda... Niebezpieczeństwo... Wyścig po skarb... Złota Salamandra o nieoszacowanej wartości... Spanie pod gołym niebem... Zwiedzanie tajemniczych zamków... Tak wyglądała pierwsza część wakacji grupy przyjaciół. 

Kolejną przygodę Pepe, Matylda i Remi przeżywają w Szkocji, gdzie polują na potwora z Loch Ness. Nowy wynalazek Pepe - podwodna kobza, która jego zdaniem ma zwabić potwora, jest wynalazkiem na skalę światową. Wystarczy teraz  jednie uwiecznić potwora na zdjęciach. Stare zamczysko... Ekscentryczny stryjek Pepe, do tego miliarder... Małpka "Sherlock"... Zebry, pawie, lwy w mglistej Szkocji... Ot, to tylko namiastka, tego, czego doświadczy Pepe i spółka. Pojawi się potem jeszcze inny wynalazek Pierre-Paula Louis de Culbert - Culbertdaktyl, a Pepe będzie odgrywał rolę bułgarskiego szpiega. Wronowisko... Klub Wynalazców... Zrujnowana wieża... w takich klimatach będą obracać się przyjaciele.

Po lekturze „Pepy i spółki” stałam się wielką fanką bohaterów. Pan Jean Philippe Arrou-Vignod ma świetny styl pisania. Przygody całej spółki są zabawne i niebezpieczne, zatem z twarzy nie znika uśmiech, a po plecach przechodzą ciary. Pepe, Matylda i Remi są świetnie scharakteryzowani, a ich odmienność charakterów, upodobań sprawa, że każdy młody człowiek może doszukać się w nich swoich wad i zalet. Polecam.  
 


Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu  Znak

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie