Przejdź do głównej zawartości

"Szczęśliwe macierzyństwo" dr Tian Dayton

Podtytuł: "Jak nauczyć dzieci mówić, co czują,
i czuć to, o czym mówią. Duchowy i emocjonalny rozwój dziecka".
Wydawnictwo: Esprit
przekład: Alicja Tomala
rok wydania: 2006
format: 140x202 mm 
oprawa: broszurowa
liczba stron: 224


"Macierzyństwo łączy kobiety na głębokim poziomie, niezależnie od rasy, koloru skóry czy wyznania; rozumiemy się nawzajem i dzielimy doświadczenie, które jest większe od nas. Łączy nas nawet z królestwem zwierząt. (...). Nawet ptaki chronią swoje młode z zaciekłością i oddaniem, które są mi bliskie. Jednak bycie ludzką matką pozwala nam wyjść poza biologiczne uwarunkowania i wykorzystać intelekt, dzięki czemu doświadczenie opieki nad dziećmi staje się wehikułem rozwoju duszy". [str.8]  

Dr Tian Dayton - psycholog i artoterapeutą, matka dwójki dzieci, omawia w swojej książce techniki rozsądnego wpływania na rozwój emocjonalny dzieci.Twierdzi bowiem, że "macierzyństwo jest ścieżką duchową", jaki i "sposobnością uleczenia naszej przeszłości". A czas i energia, które wkładamy w nasze dzieci, kiedy są małe, jest inwestycją, która się zwraca w przeciągu całego życia. Doświadczenie wychowywania dzieci daje nam drugą szansę wyleczenia urazów dzieciństwa, które, jak nam się wydaje, pozostawiliśmy już za sobą.

Dzieci "są wspaniałymi barometrami emocjonalnej atmosfery w rodzinie" - noszą ją na swoich twarzach, nasiąkają niczym gąbka, odreagowują. Dosłownie - wchłaniają świat emocjonalny matek, który staje się ich częścią. Większość problemów ludzi dorosłych "pochodzi z cichej tyrani z okresu dzieciństwa". Żeby dziecko było zdrowe emocjonalnie matka musi uczynić priorytetem swoje zdrowie emocjonalne, już w okresie, gdy jej dziecko jest małe, który to okres ma kluczowe znaczenie dla rozwoju. Nie przenosić cierpienia. Depresja matki może pozostawić w sercu jej dziecka smutek i zamęt. A dzieci potrzebują szczęśliwych rodziców. 
 
Oskar Wilde kiedyś powiedział: "Dobre życie jest najlepszą zemstą". To powinno być przesłanie na większości matek, które gdzieś się zagubiły. Odgrywanie się na kimś, kto kiedyś skrzywdził, poprzez zrujnowanie swojego życia autodestrukcyjnymi zachowaniami, byłoby pustą zemstą. Prowadzi to do skrzywdzenia nie tylko siebie, ale i osób w kręgu naszego otoczenia, przede wszystkim dzieci. Złość, uraza i ból rujnują świat wokół nas. Blokują. "Przepracowujemy pozostałości 'niezupełnie-optymalnych' doświadczeń, przez ich odkrycie i zrozumienie. W ten sposób rozwijamy się dzięki przeciwnościom, zamiast żyć wśród nich. Wyplątujemy się z czegoś w rodzaju błędnego koła". [str.194]

I szczerze mogłabym wziąć większość fragmentów tej książki w jeden wielki cytat i codziennie go czytać, aby nigdy nie zapominać o istotnych i oczywistych sprawach. Ktoś może powiedzieć, że ta książka jest przegadana. Ani trochę! - uświadamia, otwiera oczy, zmusza do zastanowienia, koi - choć opisuje sprawy, o których wszyscy wiedzą. Dr Tian Dayton przywołuje tu znanych psychologów, filozofów, naukowców i ich teorie. Nie wymyśla więc niczego nowego. Przez pryzmat własnych doświadczeń, również i błędów, uwzględniając naukowe badania, a przede wszystkim intuicję kobiecą stworzyła drogowskaz  macierzyństwa, bo jak sama pisze: "Macierzyństwo było moją podróżą na księżyc, wędrówką poprzez wewnętrzną przestrzeń. Doprowadziło mnie do miejsc, o których istnieniu nie wiedziałam (...). Żadne z dotychczasowych doświadczeń w takim stopniu nie przemieniło mojego wnętrza, nie poprzestawiało priorytetów ani nie wypychało mnie nieustannie poza moje ograniczenia". [str.7]

A na koniec perełka - tutaj wielka i ciągle rosnąca zdolność do miłości, która zdarza się pomiędzy rodzicami a dzieckiem.  
Kiedy pewnego wieczoru córeczka Tiany - Marina kładła się do snu, zapytała ma:
-Mamusiu, co jest większe niż serce? Czy jest coś większego niż serce?
-Cóż, myślę, że dusza jest większa niż serce.
-Zatem dobranoc, mamusiu, kocham cię całym moim sercem i duszą. 



 Za egzemplarz recenzencki bardzo dziękuję Wydawnictwu Esprit

Komentarze

  1. Lubię takie poradniki, więc czemu nie:). Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie lubię poradników, ale ta książka bardzo mnie zainteresowała. Kolejna wartościowa pozycja wydawnictwa "Esprit"... :)

    OdpowiedzUsuń
  3. za poradnikami nie przepadam, ale ta akurat by mi się przydała :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Niby treści znane, ale moim zdaniem warto sobie je co jakiś czas przypominać. Nie tak prosto wychować szczęśliwego i dobrego człowieka...

    OdpowiedzUsuń
  5. Z reguły omijam poradniki, ale Twoja recenzja... po prostu mnie wzruszyła:) Chętnie przeczytam!
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  6. Tak to są oczywistości powszechnie znane, ale chyba wcale przez to nie takie proste do zastosowania. Gdyby nie to nie byłoby tylu sfrustrowanych dorosłych, których wychowywali rodzice, którzy swój żal do losu przelewali na żal i pretensje do całego świata, w tym do własnych dzieci.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie