Przejdź do głównej zawartości

"Świetlisty szlak: Brat naszego Boga, Dives in misericordia" Karol Wojtyła, Jan Paweł II

Publikacja zawiera dramat Karola Wojtyły "Brat naszego Boga" napisany w latach 1945-1950 oraz encyklikę "Dives in misericordia" (łac. Bogaty w Miłosierdziu)  ogłoszoną w Watykanie 30 listopada 1980 roku już przez papieża - Jana Pawła II. Dodatkowo do obu tekstów zamieszczone zostały komentarze osób reprezentujących rozmaite profesje czy powołania: komentarz aktorki - Ewy Błaszczak, poety - Ernesta Brylla, siostry zakonnej - s. Małgorzaty Chmielewskiej, kompozytora - Michała Lorenca, teologa - o. Jacka Salij, filozofa - Zbigniewa Stawrowskiego, dziennikarza -  Marka Zająca.   

Treści obu dzieł mocno ze sobą współbrzmią. Ich jednoczesna lektura ujawnia szczególną "intuicję miłosierdzia" obecna w przesłaniu Karola Wojtyły - Jana Pawła II od młodości aż po wiek dojrzały. Zawiera przesłanie, jak  wygląda prawdziwy "świetlisty szlak" - szklak prowadzący z ciemności do światła, z wyzysku do sprawiedliwości. Warto czasem zejść z utartych szlaków, po których dążyliśmy do tej pory, i poddać się sile miłosierdzia.  

"Brat naszego Boga" 
Dramat Karola Wojtyły przedstawia losy polskiego powstańca, malarza i zakonnika świętego brata Alberta Chmielowskiego. Utwór składa się ze wstępu i trzech aktów: Pracownia przeznaczeń, W podziemiach gniewu, Dzień Brata. Mówi o istnieniu dwóch powołań w jednym człowieku. Główny bohater odczuwa powołanie do sztuki i do niesienia pomocy potrzebującym. Wywołuje to w nim niemal rozdarcie wewnętrzne. ''Przecież nie mogę miłować równocześnie, bo nie mogę  miłować po połowie. Są to dla mnie dwie otchłanie, które mnie ciągną w połowie drogi miedzy jedną a drugą".  Ostateczną decyzję podejmuje oglądając swój obraz Ecce homo. W wizerunku Chrystusa odnajduje miłosierdzie i odpowiedzialność za ubogich. Adam Chmielowski przemienia się w Brata Alberta i zakłada zgromadzenie zakonne - Zgromadzenie Braci Albertynów. 
 
 "Przyszedłem tu obudzić to, co  w was drzemie (...) Dlaczego milczy w was gniew? Nie lękajcie się! Dostarczcie tylko gniewu, a znajdą się siły, które zdołają ująć go, wykorzystać i poprowadzić! "   
 

"Brat naszego Boga" to książka urzekająca, choć daleko jej do bycia klasykiem gatunku. Jednak Autorowi przecież nie o to chodziło. Karol Wojtyła pisał swój dramat, gdy w Polsce powstawał komunizm. Jest to więc rozprawa z poglądami marksistowskimi. Bunt wobec ucisku, chęć wolności, jest uzasadniona i niepotępiona, ale większą wolnością jest Miłosierdzie. Autor dał również wzór postawy dla duchowych wobec rewolucji. Charakterystyczny jest tu również język, pełen mistycyzmu i metaforyki, nawiązujący miejscami do stylu biblijnego.


 "Dives in misericordia"
Encyklika  poświęcona jest głównie problematyce Miłosierdzia Bożego  i jego znaczenia w moralności chrześcijańskiej. Etymologia słowa "miłosierdzie" to "miło wokół serca", "sierdzie" znaczyło w staropolszczyźnie "serce", ale też "groźnie" i to się mieści w tym pojęciu. Miłosierdzie zakłada odpowiedzialną, dojrzałą relację z Bogiem, dlatego trzeba się liczyć z konsekwencjami: groźbą i karą. Jan Paweł II dał w niej teologiczne pogłębienie dla kultu Bożego Miłosierdzia, głoszonego przez świętą siostrę Faustynę Kowalską. Papież podkreślił, że miłosierdzie "w swoim właściwym i pełnym kształcie objawia się jako dowartościowanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i w człowieku".

Dla mnie miłosierdzie ma wielki wymiar, ale pozostaje nieodgadnione, ma w sobie jakaś tajemnicę. Jednak ludzie często mylą miłosierdzie z litością. A to przecież nie to samo. Nie oznacza pobłażliwości wobec zła, a warunkiem przebaczenia jest naprawienie tego zła i zadośćuczynienie. To "widzenie z lotu ptaka". Ja jestem zbyt mało dojrzała duchowo, aby to zrozumieć i pewnie nigdy nie będę, pozostanie to dla mnie tajemnicą. Ale jest to nadzieja, że jestem może na początku drogi... 
A dziś wszystkie drogi prowadzą do Rzymu!

Komentarze

  1. Książki Jana Pawła II czyta się z przyjemnością. Błogosławiony miał dar pisania i trafiania do ludzkich serc, był ponad podziałami.

    OdpowiedzUsuń
  2. Uwielbiam uduchowioną literaturę, poruszającą tematy religijne, więc koniecznie muszę ją przeczytać:))

    OdpowiedzUsuń
  3. chciałabym w końcu przeczytać coś takiego :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie