Przejdź do głównej zawartości

Literacki Blog Roku, czyli trochę autopromocji...

Przede wszystkim bardzo mi miło znaleźć się w tak zaszczytnym gronie. Wiem, że konkurencja ogromna. Ale jestem zwolenniczką zdrowej rywalizacji, więc każdemu życzę powodzenia. 

W ogóle nie sądziłam, że prowadzenie bloga sprawi mi tyle przyjemności. Poznałam przez to wielu fantastycznych moli książkowych. Ponadto prowadzenie go zmotywowało mnie do przeczytania książek, które sobie kiedyś "odpuściłam". I jestem zaskoczona (pozytywnie oczywiście), jeśli chodzi o liczbę obserwujących mój blog,  ilość odsłon oraz komentarzy. 

Dziękuję Wszystkim, który się do tego przyczynili. 

A gdyby ktoś, nie oddał jeszcze głosu...

Każdy internauta może zagłosować na jeden, wybrany przez siebie blog tylko raz. Proces ten odbywać się będzie poprzez kliknięcie przycisku "Głosuj" przy informacji o wybranym blogu zamieszczonej na stronie konkursu, a następnie poprzez podanie własnego adresu mailowego. Następnie na adres mailowy wysyłany będzie link weryfikujący głos, dopiero po jego kliknięciu głos uznawany będzie za ważny.


Na mój blog można głosować  T U T A J





Komentarze

  1. Myślę, że w tym całym zestawieniu najważniejsze jest to, o czym piszesz w drugim akapicie swojej wypowiedzi :) Ja już swój głos oddałam, nie mogę tego zrobić powtórnie, ale gdybym mogła, zagłosowałabym na każdego bloggera ze "znanych" mi, bo jesteście (jesteśmy) naprawdę wspaniali ;) Pozdrowienia i powodzenia!

    OdpowiedzUsuń
  2. Domi - święta racja "jesteśmy naprawdę wspaniali" ;)

    Ewa i Guciamal - dzięki :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jak myślisz, na kogo zagłosowałam? :)))

    OdpowiedzUsuń
  4. @książkowiec niech mnie lich porwie, jeśli nie zagłosowałaś jak ja.

    OdpowiedzUsuń
  5. Książkowiec i Guciamal - jeszcze raz ro napiszę. Dziewczyny jesteście BOSKIE :))) Uwielbiam Was ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Guciamal - spotkamy się w Paryżu, żeby to obgadać. Pozdrawiam Elitę moli:)))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie